Η ρεολογία είναι η μελέτη των ροκ αλφαβήτων, των ρουβικών επιγραφών, των ρινικών πέτρων και της ιστορίας τους. Η ροολογία αποτελεί έναν εξειδικευμένο κλάδο γερμανικής γλωσσολογίας.
Οι πρώτες ρουπικές επιγραφές χρονολογούνται από το 150 μ.Χ. περίπου. Οι χαρακτήρες γενικά αντικαταστάθηκαν από το λατινικό αλφάβητο, καθώς οι καλλιτέχνες που χρησιμοποιούσαν ρουάκια υπέστησαν χριστιανισμό, περίπου 700 μ.Χ. στην κεντρική Ευρώπη και 1100 μ.Χ. στη βόρεια Ευρώπη. Ωστόσο, η χρήση ρουζ συνεχίστηκε για εξειδικευμένους σκοπούς στη βόρεια Ευρώπη. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, οι ρουάνοι χρησιμοποιήθηκαν στην αγροτική Σουηδία για διακοσμητικούς σκοπούς στη Dalarna και στα ημερολόγια των Ρουνών.
Τα τρία πιο γνωστά αλφαβήτα είναι το γέροντα Futhark (περίπου 150-800 μ.Χ.), το αγγλοσαξονικό Futhorc (400-1100 μ.Χ.) και το νεώτερο Futhark (800-1100 μ.Χ.). Το νεώτερο Futhark διαιρείται περαιτέρω στις μακρές διακλαδώσεις (που ονομάζονται επίσης δανικά, αν και χρησιμοποιούνταν και στη Νορβηγία και στη Σουηδία). Βραχείας διακλάδωσης ή Rök runes (που ονομάζεται επίσης Σουηδική-Νορβηγική, παρόλο που χρησιμοποιήθηκαν επίσης στη Δανία). Και τα runlösa ή Hälsinge runes (άναυλα δρομείς). Ο νεώτερος Futhark εξελίχθηκε περαιτέρω στις μεσαιωνικές ράγες (1100-1500 μ.Χ.) και οι ρωγμές των Δαλερκλιών (γύρω στο 1500-1800 μ.Χ.).